concentratievermogen van niets.

                           

Je kent het vast wel.
Het gevoel van iets willen doen en steeds afgeleid worden door andere dingen.
Ben je iets aan het doen wat je leuk vind heb je nergens last van. Maar pas maar eens op als je iets moet doen wat niet echt in je straatje ligt.
Zo heb ik dat dus weer voor de zoveelste keer ervaren.
Gisteren wilde ik een dag besteden aan het maken van huiswerk voor mijn werk.
 Het ging over elektriciteit.
Niet echt mijn ding maar hup we gaan ervoor zitten.
Het eerste half uur ging op zich goed.

toothless!

Toen hoorde ik een leuk stukje uit een van mijn favoriete films uit de tv schallen. Dat moest dus even bekeken worden.

Een kwartier later zat ik er nog. Daarna stond ik op om weer achter mijn pc te zitten. ik loop langs de keuken: "Ik zal eens even middageten klaarmaken."

Weer wat later eindelijk achter mijn pc *ploep* facebook melding.
Tien minuten later heb ik ondertussen alweer op youtube korte filmpjes gekeken en wat rondgekeken op facebook.
Kom op je kunt het! Ga door met je huiswerk!

Helaas. Na twintig minuten kon ik me niet bedwingen en wilde ik de film mee afkijken.

Zo ging het de gehele dag. (En nu pas merkte mijn wederhelft op wat voor ongeconcentreerde ongeleid projectiel ben).
De games zijn voorbij gekomen, het spelen met de hond ging natuurlijk ook voor.

Zo zie je maar weer dat als je iets met je hobby doet niet snel af zult worden geleid.
Ga ik tekenen kan ik dat aan een stuk door doen.
Ga ik tuinieren dan zul je me bijna de gehele dag in de tuin vinden op de korte pauzes na.

Hoe kun je dit nu niet leuk vinden om te kijken.

Vroeger was dit ook opzich een ramp op school.
Onze school zat dicht in de buurt van wat slootjes dus dat betekende veel eendjes in de buurt.
regelmatig moest ik bij de les worden gehaald met de vraag: wat is er zo interessant buiten dat je niet oplet?!
"Er lopen buiten eendjes met kuikentjes die gaan oversteken."

Onder op mijn basisschool rapportjes stond ook altijd iets vermeld in de zin: Kletst teveel. Zit te dagdromen tijdens de les. snel afgeleid.
En aan het einde van het jaar: Goed rapport op naar het volgende jaar! (wat weer een opluchting was voor mijn ouders).

Ik zal het nooit kwijt raken want toch vind ik het stiekem wel eens fijn om weg te dromen en even geen oog meer te hebben voor hetgeen wat ik eigenlijk moet doen.
Gewoon gezellig beestjes kijken en flink kletsen.

Nu zal ik me maar snel omkleden om naar mijn werk te gaan want ook dat had ik eigenlijk een kwartier geleden moeten doen ;).

Groetjes Keanetje