Bijna een half jaar achter het stuur.

En het bevalt me prima!
Wel zit ik soms met samen geknepen billen bij situaties die ik niet gewend ben maar dat lost van zelf ook wel weer op.

Voorbeeldje van zo'n momentje:
Vriendlief en ik waren op weg naar een van zijn zussen, in het donker en met een flinke regenbui waar de ruitenwissers net tegen op konden.
Zoals Bassie en Adriaan zeiden bij het oversteken van een weg: kijk links, kijk rechts, kijk nog een keer als je oversteken moet.
Er kwam niks aan voor zover ik kon zien dus hup gas erop.
"ES! Pas op!"
Bleek er in het donker een vader en kind op de fiets te zitten met een klein lullig frot led lampje die door het noodweer bijna niet te zien waren.

Het slachtoffer.

Gelukkig hebben we een goede rem en is er niks gebeurt maar ik durf nu wel te zeggen dat de kleine led lampjes eigenlijk maar ruk dingen zijn die niet fietslicht waardig zijn.

En ja, ik heb al tegen een paaltje gezeten haha.
Dit was een van de eerste dagen toen ik in onze auto reed en nog moest wennen aan de besturing en gevoeligheid van de rem en gas.
Ik moest ergens keren en duwde de rem niet hard zat in dus butste gelukkig zachtjes tegen een paaltje.
Aan de auto zelf is er ook niet echt iets te zien maar daarna mocht vriendlief verder rijden. Ik had er

even geen zin meer in.

Ook verbaast het mij eigenlijk hoeveel mensen achter het stuur aan het bellen zijn of hun klink aan het volproppen zijn. Als ze nou eens controle over het stuur hebben. Maar nee, het zwiemelt al flink heen en weer en bochten worden ruim genomen zodat ze bijna frontaal in een andere auto hangen.

Maar nu vind ik het autorijden dus heerlijk. Ons micra'tje is ook een heerlijk redelijk snel optrekkend autootje.
Lekker muziekje erbij en gassen maar.
Boodschappen doen vond ik al leuk maar nu helemaal nu ik alles in de achterbak kan kwakken in plaats van tien keer met de scooter heen en weer te moeten rijden.

Ook heb ik er al een kip mee naar de dierenarts gebracht. In een boodschappenkratje op de bijrijdersstoel en ondertussen "kletsen" met de kip en heen en weer tokken.

Tot dusver hebben de mensen die bij mij in de auto hebben gezeten nog geen paniekaanvallen hoeven krijgen.
Als er mensen in de auto zitten let ik, tijdens het kletsen, want ja dat doe ik veel, toch goed op.
Zonder iemand erbij zit ik toch wel eens te vloeken als iemand 50 rijd op een 70 weg of als iemand ineens besluit dat een tweebaansweg weg een eenbaansweg is.
En dan komt soms ook mijn gehele vloek woordenboek voorbij.
Zo besloot iemand dat het een slim idee was om tussen auto's op een parkeerplaats door te sjeezen en mij met een flinke snelheid af te snijden.
Meneer de patserbak dacht stoer te zijn en bijdehand te doen maar dan ben je bij mij aan het verkeerde adres. Dus dit persoontje kreeg even de volle lading.

Als iets mijn schuld is geef ik dat gerust toe maar als je mij de schuld in de schoenen probeert te schuiven ben je bij mij aan het verkeerde adres.

Voor nu ga ik even op aliexpress even zoeken of er nog handige dingetjes zijn voor in de auto.

Toedels!

Toch maar niet...

En daarmee doel ik op het vorige blogbericht waarin ik een hint gaf over Tiny house.
Hoe enthousiast we ook waren het bleek echter niet rendabel in combinatie met de verkoop van het huis en met de stand van zaken privé.

Aan de ene kant balen we er wel van maar stiekem valt er toch ook wel een last van onze schouders. Er was te veel onzekerheid in de regelgeving, bouw en nog veel meer.
Vele pioniers op dit gebied in Nederland zijn nu bezig om meer bekendheid te krijgen en met wethouders rond de tafel te zitten in verschillende gemeentes. .Wel blijf ik nog actief in een aantal tiny house groepen op facebook om de laatste nieuwtjes mee te krijgen en mee te denken voor het vinden van oplossingen in het doe-het-zelf gedeelte

Met het ontspullen blijven we gewoon doorgaan.
De chaos in mijn koppie word zo wel minder maar toch zijn er nu teveel dingen waar ik me druk om maak.
Wat weer resulteert in slaaptekort en mijzelf regelmatig brak voelen.

Normaal gesproken heb ik geen "eigen tijd" nodig maar nu ik zoveel aan mijn hoofd heb, veel moet
regelen, etc. heb ik er toch wel behoefte aan.

Dus wat doe ik voortaan: ik maak een lekker honingmaskertje, zet wat kaarsjes aan op de badkamer, zet spotify aan met of meezingbare liedjes of windgong /regen geluidjes.
Eventjes gewoon een half uurtje voor mezelf onder een warme douche.
Gewoon mezelf weer opladen voor de week die komen gaat.

Ik geef ook toe dat ik mezelf vaak als laatste op het lijstje zet.
Zie bijvoorbeeld mijn ochtend ritueel: eerst ga ik douchen en aankleden, dan ga ik de hond uitlaten, hond eten geven, als vriendlief wakker is regel ik eerst zijn ontbijt, dan de hond eten geven en dan pas eet ik zelf.

Of mensen vragen mij iets te doen of iets te regelen en ik zeg volmondig: ja, dat regel ik wel! Waardoor ik alleen maar meer op mijn bordje krijg en zelf niet aan de bel trek.

Momenteel ben ik bezig met het huis her en der een beetje bij te werken.
Nieuw lampje zus, likje verf zo.

Volgende week ga ik mezelf ook bezig houden met het ontwerpen van een kwartel ren die ik langs mijn kippenhok kan zetten.
Vroeger hebben we ook kwarteltjes gehad en ik blijf het grappige kleine frottertjes vinden.
Ik hoop dan ook dat mijn kippen (die nu eindelijk allemaal een naam hebben) ze wel accepteren en ze er niet achter aan gaan rennen.
Mussen en merels laten ze ook met rust maar we zullen wel zien.

Mijn volkstuintje ga ik binnenkort opzeggen en eigenlijk wil ik er een vinden dichterbij huis. Tot die tijd wil ik zelf een deel van mijn schutting omtoveren tot een verticale moestuin.
Dus weer een Doe Het Zelf project om mezelf bezig te houden.

Ja, het is weer heerlijk van de hak op de tak maar zo gaat het er momenteel in mijn bolletje ook aan toe haha.

Tot de volgende keer!

En weer een paar updates

Ja, het is alweer een tijdje geleden dat er weer een blog tevoorschijn is gekomen maar er is dan ook veel gebeurt waarbij het voor mij even een achtbaan leek en nu is.

Sinds de vorige keer hebben we nu 6 krielkippen. We hadden er 7 maar een bleek een haan te zijn en dat wil je echt niet in een woonwijk.
Als het zonnig weer is vinden we dagelijks twee eieren van de twee dames die wel al kunnen leggen. Is het echter slecht weer dan vinden we er een op dag.
Dus conclusie: kippen werken op zonnen energie.

Vervolgens heb ik gelukkig in een keer mijn rijbewijs gehaald.
De week erop zou ik naar België rijden dus hup snel aanvragen. Maar dit kon pas helaas net een paar dagen voor ik zou moeten rijden. Dat werd dus met spoed aanvragen. Hoppa dubbele aanschaf kosten.
Maar enfin, ik kon dus naar België rijden. Normaal kunnen we rustig erheen zonder rare dingen mee te maken maar nee hoor. uitgerekend nu stonden er maaimachines langs een aantal wegen, mensen die als idioten inhaalden, hele motorclub groepen die om je heen ronken en dan niet te vergeten de weg omleidingen en heel de mikmak die we tegen kwamen.
Ik heb het overleefd :D
De dag erna ben ik achter het stuur gekropen om naar Hoek van Holland te rijden om eventjes naar het strand te gaan en vervolgens door te rijden naar De Lier om daar te kijken naar een Tiny house.
Ook dat is iets waar we mee bezig zijn maar daar ga ik later even verder op in.
Op de terugweg was ik bekaf dus heeft vriendlief gereden terwijl ik half weg sukkelde en de hond lag te pitten op de achterbank onder mijn vest.

De dinsdag erop zelf naar Den Bosch en Vught gereden om familie te bezoeken. lekker alleen over de snelweg heen gescheurd.
Toch best fijn dat stukje roze plastic met een vage foto van mezelf erop.

Maar Tiny houses dus. Dit is een woonproject wat we waarschijnlijk ook nog snel moeten realiseren.
Voor dit project ben ik een website aan het maken wat binnenkort af zal zijn en hier zal ik bloggen over dit Tiny house avontuur om eventjes mijn gedachtegang en ons gezamenlijk project apart te houden.

De reden dat dit snel gerealiseerd moet worden is omdat we binnenkort waarschijnlijk moeten verkopen. Dit zat niet echt in de planning maar door reorganisaties en het in de knoop zitten met jezelf is ook niet iets wat je in je agenda zet als een punt.

Dus ja, binnenkort veel veranderingen en voor mij heel veel regelwerk waarbij ik hoop mijn hoofd boven water te houden en de moed niet in mijn schoenen moet laten zakken.

Tussen de bedrijven door zal ik proberen om zo nu en dan toch een update te typen maar sommige punten zal ik niet te ver in gaan.

Tot de volgende keer.

Ontspullen.

Dat is iets waar ik nu mee bezig ben.
Maar ontspullen, wat houd dat nu precies in?
In principe ruim je gewoon een beetje op maar nu neem je rigoureuze stappen.

Dit is van alleen de keuken en boekenkast.

Zelf ben ik deze week begonnen met de keuken. Alles wat ik al minstens een half jaar niet heb gebruikt of waar ik me aan erger gaat eruit.
Denk aan de 10 verschillende mokken of die muffin vormpjes die stof liggen te vangen omdat ik zo goed als niks meer bak qua taarten en heel de mikmak.


Momenteel heb ik twee klapkratten staan langs de kast waarin opbergbakjes zitten, bestek wat we veel te veel hebben, pannen die ik eigenlijk niet meer gebruik en noem maar op.
Ik ben nog niet helemaal klaar in de keuken maar een hoekkast en de kast boven de afzuigkap zijn al helemaal leeg.

Mijn boekenkast zal  er ook aan moeten geloven.
Informatieve boeken ben ik momenteel aan het uitpluizen om te kijken wat ik nodig heb. Aangezien ik nog genoeg notitie boekjes heb kan ik alles wat ik nodig heb over pennen  zodat het originele boek weg kan.
Kookboeken gebruik ik eigenlijk nooit dus die kunnen ook weg.
Zo blijven er nog een reeks leesboeken over en wat kunstboeken. Als je iets wilt weten staat het vaak toch online.

Maar als je zo door gaat zie je eigenlijk toch wel wat je eigenlijk allemaal NIET gebruikt in huis en wat gewoon puur opvulling is.
Zo willen we ook wat meer back to basic.
De eierkoker was toch kapot dus hup weg ermee en gewoon lekker eitjes koken in de pan. De waterkoker vergeet ik steeds uit te zetten en staat vaak 3 keer aan dus hop een fluitketel,
zo vergeet ik hem niet en er komt nog een gezellig fluitje langs ook nog.

Tja, omdat mijn ontploffingen niet echt je van het zijn.

Vriendlief gaat vandeweek ook wat spullen uitzoeken met betrekking tot elektronica. Hij doet er eigenlijk bijna niks meer mee.
Daarna gaan we de kledingkasten en de schuur etc. aanpakken.

Tot dusver voel ik wel wat meer rust van binnen wetende da de spullen die we hebben ook echt nuttig zijn en niet weer iets wat afgestoft moet worden of wat aan de kant moet als er visite komt en ga zo maar door.

Ik kan het eigenlijk wel aanraden want eigenlijk zitten de meeste huizen gewoon te vol met spullen die we niet meer gebruiken of vage spullen die we een emotionele waarde hebben gegeven.
Zo zal ik binnenkort ook knuffels uit de garage weg doen waarvan er een aantal bij zitten die ik vanaf mijn geboorte heb.
Dan moet ik wel zeggen da ik er een toch echt wil houden maar dat is geen ruimtevreter.

Vorig jaar heb ik al mijn dagboeken en dromenboekjes in de vuurkorf gegooid.
Heb ik er soms spijt van? Ja, maar ik kan er nu toch niks aan doen en sommige hoofdstukken waren echt te deprimerend en niet echt het nadenken meer waard dus ook dan valt er een last van je schouders af.

Het is dus niet alleen het ontspullen van je huis maar ook het ruimte maken en rust creëren in je hoofd.
Nu heb ik het sowieso vaak druk in mijn hoofd, soms zelfs zo erg dat ik ontplof, ga lopen schreeuwen en soms spullen rond vliegen maar als je minder spullen hebt heb je ook minder om te gooien haha.
Dat is trouwens ook de reden dat het zo lang heeft geduurd voor er een nieuwe blog online kwam.
Ik zat even vast in een periode waarin ik het gevoel had dat er aan alle kanten aan mij werd getrokken.
Ik heb een aantal dagen last gehad van huilbuien en ik had het idee dat alles wat aan mij werd gevraagd in een keer moest gebeuren. Dan ook nog wat privé dingetjes die aan het knagen waren en het slechte slapen.

Nu dat ik aan het opruimen ben geslagen kan ik ook wat beter slapen en heb ik ook dus wat meer rust en geen stress in mijn lijf.
Nu nog hopen dat dit zo blijft en ik niet bij elke scheet doordraai.

Wish me luck,
groetjes!

Kip, ik heb je.

Als je mijn vorige blog hebt gelezen of mijn facebook en instagram volgt kan het je niet zijn ontgaan

Ik heb sinds twee weken drie wyandotte krielkipjes.

Deze drie kakelmutsjes zijn nu 10 weekjes oud en zouden eieren moeten gaan leggen als ze rond de 22 weken zijn.

Het balletje is eigenlijk goed gaan rollen na een bezoek van een dierenwinkel waarbij de eigenaresse net zo'n halve boerin en dieren gek was als ikzelf en we met z'n tweetjes lyrisch over het nieuwe bestelboek heen hingen.

Dus de volgende stap bij thuiskomst was hokken zoeken en uitzoeken welke kippensoort er het beste bij ons past.

Zo gezegd zo gedaan.

Een dag later had ik het hok besteld en contact gelegd met iemand die als hobby kippen hield maar er van zijn ouders niet meer zoveel mocht hebben.

De kuikens die hij dus nu had moesten weg.

Weer een dag later had ik dus alweer mijn kippen gekocht van iemand die ik mag bellen en mailen wanneer ik maar wil als ik met vragen zit.

Maar het hok was nog niet binnen waardoor we snel een noodhok langs het konijnenhok hadden gemaakt.

Het konijn was geen buren meer gewend en vooral geen buren die nog zacht piepen en fluitgeluidjes maken wat er voor zorgde dat ik een pissig konijn had.

Maar wat was nou de reden dat ik kippen heb gekocht.

In eerste instantie leek het mij gewoon gezellig om kippen te houden in een leuk hok voor de eieren maar nu ik ze zo maf zie doen en lekker gek doen met mijn konijn zou ik het nog niet eens erg vinden als ze geen of amper eieren gaan leggen.

Ze lijken veel op elkaar maar gelukkig begin ik ze redelijk uit elkaar te houden.

We hadden ze geringd maar het viel een collega/achterbuur op dat de ringetjes te strak zaten, dus hup eraf geknipt.

De kip die eerst het paarse ringetje had is Agnes, met het groene ringetje Edith en met het beide ringetje is Margo.

En ja dat zijn de drie kleine meisjes uit de film "Dispicable me" of "Verschrikkelijke ikke".

Vriendlief noemt ze gewoon die kip en dan die kip en die andere kip...

Er word ook al gezegd dat ik ze te veel vertroetel door speciaal kuikenvoer te gaan halen in plaats van gemengd voer. 

Maar ik kijk gewoon naar de tips die ik vind via forums en kippengroepen. 

Wat zijn de voor en nadelen van het voer.

En als je dan rond aan het neuzen bent vind je toch wel wat tips en leuke dingetjes.

Zo ook hoe je een kippenschommeltje kunt maken van wat touw en een tak, hoe je ze tam maakt, hoe je bloedluis (eigenlijk een mijt) weg kunt houden, hoe je kippenspeelgoed kunt maken en hoe je van oude spullen een nieuw hok en dergelijke kunt maken.

Hoe je kippenmest kunt gebruiken in de moestuin en wat voor groenafval ze mogen eten is natuurlijk ook ideaal. Voor mij een gevalletje van een win-win situatie.

Nu dat er twee weken voorbij zijn vind vriendlief het ook wel leuk.

Kippetjes voeren, kijken hoe de hond erop reageert en ze naar hun hok drijft, want ja het is en blijft een herdershond haha.

We wachten nu dus af wanneer ze beginnen met eieren leggen en wat voor geluiden erbij komen kijken want dat is nog even afwachten.

Voor nu ga ik lekker op pinterest rondneuzen wat ik nog meer kan doen voor mijn huisdieren want ook mijn hond en konijn worden hier dagelijks verwend.

Groetjes!

Het nieuwe seizoen van start.

Het word weer wat warmer en het zonnetje dat zo heerlijk door de wolken breekt nodigt weer uit om te starten.

Het nieuwe moestuin seizoen.

De kweekkasjes zijn anderhalve week geleden al voor het raam gezet op de kamer waar het meeste zon komt.
Na een halve week begonnen de koolrabi zaadjes al te schieten en nu begint de rest , door het goede weer van de laatste drie dagen, ook vlot boven de grond te komen.

Gelukkig heb ik in de garage nog een hoop plastic potjes zodat ik ze nog kan verpotten maar dan moet ik toch echt iets gaan verzinnen op dat kamertje om alles uit te kunnen stallen.
Mijn droogrek kan ik al niet gebruiken want daar staan de kweekkassen op.


Ondertussen ben ik ook al op mijn volkstuintje bezig geweest.
Vorig jaar was de grond na de winter best nat maar nu zakte ik met mijn laarzen tot aan mijn enkels in de grond zo nat dat de grond was.
Dus, hup, schop in de handen en sleuven maken.
Na drie sleuven had ik wel even genoeg geweest dus twee dagen later de andere sleuven nog gemaakt.
Alle sleuven stonden helemaal vol met water dus leek het net alsof ik een gracht aan het maken was.

Met toestemming van de beheerder mocht ik gelukkig nog een sleuf maken richting het slootje midden in het complex zodat mijn tuintje geen zwembad meer was.

Ik heb ongeveer 20 minuten staan kijken hoe het leeg liep maar er kwam geen einde aan dus dan maar weer richting huis.

Ook thuis is er werk aan de winkel in de tuin.
Zo staat er in de achtertuin nog een oud tuinstelletje dat we een flinke tijd terug op ons appartementje op het balkon hebben gehad, een pallet waar vorig jaar het gras op is geleverd, oude planken en noem maar op.
In de voortuin moet er flink onkruid worden weggehaald en grind uit het zand zodat ik het gras klaar kan gaan maken.

Nu hebben we sinds dit weekend nieuwe bewoners in de tuin.
Krielkippen!
Al zolang ik me kan herinneren zit ik te miepen dat ik een tuintje met kippen wil maar om te wachten tot ik een huisje met wat land heb kan ik wel wachten tot ik een ons weeg.
Dus hok gezocht online en via internet wat mensen gesproken over kippen en nu heb ik drie wyandotte krielkipjes.

Eenmaal op de terugweg zat ik met de kipjes op mijn schoot en spookte het wel even van: waar begin ik toch in hemelsnaam aan.
Maar zodra we thuis kwamen en ik een van de kipjes op mijn arm had en deze lekker kon kroelen zoals ik vroeger ook met mijn parkietjes deed kwam de geruststelling alweer.

Momenteel zitten ze eventjes in een nood hok in de schuur omdat de levering van het hok op een andere datum is dan we verwachten maar dat komt helemaal in orde.
Dus binnenkort eitjes uit eigen tuin! en de mest kan lekker de composthoop op voor mijn moestuin want veel zal het niet zijn.

Vandaag na mijn werk eerst is lekker rustig eten en dan de hond en de kippen elkaar kennis laten maken.
Hopelijk gaat het net zo goed als met de konijnen.
Gelukkig slaat het konijntje wat ik over heb wel van zich af zodat de hond weet dat ze rustiger aan moet doet.

Wat zou je doen met een miljoen?

Dat is een vraag die je flink aan het denken kan zetten.

Als je kijkt naar wat sommige mensen doen als ze een miljoen winnen dan verklaar je ze voor gek.
zo zijn er al voorbeelden voorbij gekomen op het internet van mensen die het in een week tijd allemaal hebben uitgegeven aan de duurste zooi ooit en daarna minder hadden dan voor dat ze de prijs wonnen.
Of mensen die het gaan investeren en het kwijt zijn in een mum van tijd.


En dan heb je nog de groep mensen die verslaafd zijn en het liever anders op maken en ga zo maar door.

Vriendlief zit sinds kort bij de postcode loterij, staatsloterij en bij de lotto.
onder het mom wie niet waagt wie niet wint.
Toen kwam ook nog een reclame bij van de investerings app "Bux".
Deze hebben we beide op onze telefoon gezet voor de gein om te zien hoe dat ging.
Nu is meneer daar op zijn laptop iets mee aan het doen om alles in de gaten te kunnen houden.

Maar wat nou als je ineens een hoop geld wint of verdomd goed weet te investeren.
Wat moet je met al dat geld?
Dus heb ik alvast wat zitten fantaseren.
Zullen we gaan reizen en dan de hond mee? Nee, dat is niets voor mij want dan mis ik toch alles wat ik thuis heb.
Stoppen met werken? Ook dat niet, ik wil wel gewoon blijven werken zodat ik mezelf in ieder geval nuttig blijf voelen.
En zo ging de waslijst in mijn hoofd maar door.

En toen kwam ik tot de conclusie:
Als ik een miljoen zou winnen dan verkopen we dit huis, kopen we een klein boerderijtje met een flinke achtertuin zodat we voor de hond een  vriendje of vriendinnetje kunnen kopen, een stuk afzetten voor kippen en een konijnenhok, een stukje land voor een moestuintje, GEEN splinternieuwe auto met het oog op 't feit dat we beide niet de meest gracieuze mensen zijn en met het oog op de toekomst het waarschijnlijk toch een bende word.
Wat dan wel mag is een iets luxere keuken omdat ik regelmatig wat aan het fabriceren ben.
Boerderijtje zelf het liefst tegen de rand van een dorp aan een weg waar gestrooid word als het glad is anders zie je mij niet op straat haha.
De woonkamer hoeft niet groot te zijn maar wel met een kamer aan vast waar we kunnen schilderen, hobbyen of klussen.
En boven een aantal slaapkamers en een ruime badkamer met inloopdouche.
Niet te veel kamers of open ruimtes want dat is voor mij alleen maar te veel onderhoud haha.
En dan voor buiten nog een klein schuurtje waar we kunnen zagen, boren en bouwen wat we maar willen.

Lijkt heel erg op het idee wat familie van ons heeft alleen zou ik het dan wat compacter willen hebben.

Dan nog wat doneren aan plaatselijke dierenopvangcentra, geen geld maar tastbare donaties, zodat het niet verkeerd terecht komt.
En dan nog wat op de rekening houden.
O ja en een thuisstudie voor dieren E.H.B.O want dat komt dan wel handig uit als er iets is met je beesten haha.

Ja, ik droom zo lekker weg maar dit is iets wat ik al wil zolang ik me kan herinneren.
Maar de kans dat het waar word is zeer nihil.

Dit alles wilt niet zeggen dat ik niet tevreden ben met hoe ik nu vertoef.
Integendeel, klein huisje zonder zolder is niet al te veel werk in onderhoud en je maakt zelf van je huis een thuis, een plek waar jij je lekker voelt.
De wijk ligt langs een bosrijk gebied dus als je wat neerhangt voor vogels is je tuin zo vol.
Spechten, pimpelmeesjes, roodborstjes, eekhoorns, egeltjes en noem maar op passeren hier regelmatig de tuin.

Het enige nadeel zijn de buutbewoners en hun galante manier van parkeren voor jou deur zodat je er bijna niet uit kunt en natuurlijk het al in eerder genoemde wekelijkse kliko probleem waar ik echt stront en stront chagrijnig van word.

Voor nu ga ik lekker staren naar de duiven die weer spullen aan het zoeken zijn om een nest te maken in de boom van de achterburen en een paar koolmeesjes die al het lekkers verzamelen wat ik voor ze heb neergelegd.

groetjes!