Mountainbiken

Het is gebeurd.
Ik ben door vriendlief overgehaald om mee te mountainbiken.

De hobby is pas recentelijk in ons huis over komen waaien.
Er is dan ook een mini mountainbike , kort gezegd mtb, clubje ontstaan met familie en vrienden.

Mijn fiets.

Hij heeft een spiksplinternieuwe fiets. Ik had daar geen zin in dus voor mij zijn we op marktplaats wezen kijken voor een goed fietsje.

Nu heb ik een fiets die behoorlijk goed blijkt te zijn. De vorige eigenaar had een uit de hand gelopen hobby en had een webshop voor mountainbikes die hij zelf custom made in elkaar zette.

De kleding moet voor mij nog enigszins compleet gemaakt worden. Ik heb een helm, sportshirtje en een korte broek met een zeem erin. De zeem zat in het begin vreselijk . Alsof je een uit de kluiten gewassen stuk maandverband in je broek hebt zitten.
Ik heb geen klikpedalen dus gewone sportschoenen zijn gelukkig goed zat.
Voor een lange broek gebruik ik tijdelijk mijn fitnessbroek.

Toen kwam de eerste keer mountainbiken. Dit waren voornamelijk de fietspaden en de rechte bospaden aangezien ik bij het thuis opstappen al bijna in de schutting  hing.

Deze track ligt vrijwel om de hoek. Ook wandel ik hier regelmatig met de hond.

De tweede rit kwamen de heuveltjes en het losse zand.
Boven op het heuveltje: schat, moet ik hier  echt vanaf!?!?!
Dus een deel van de track gelopen haha.

De derde rit had ik wat meer moed en rolde ik voorzichtig van de heuveltjes af om vervolgens weer te remmen omdat ik anders de bochten niet kon nemen.

Eergisteren ging het alweer stukken beter. De vaart kwam er goed in en de meeste heuvels gewoon gepakt.

Lekker in de bossen vogeltjes gezien en gehoord, eekhoorntjes de bomen in zien springen en een hert voor mijn neus over zien steken.

Vandaag zijn we naar een track geweest die vooral recht toe recht aan is maar de wegen zijn zo hobbelig dat er blijkbaar ook crossmotortjes oefenen op deze banen.

Maar gatver wat een vreselijke start. 

Het eerste deel  van de track was voornamelijk los zand. Dus rem je lig je bijna op je gezicht of probeer je een bocht te maken lig je bijna op je gezicht.

En bij de delen waar ik wel fatsoenlijk kon fietsen kwam ik de heuveltjes niet op terwijl ik, eindelijk, met mijn versnellingen bezig was. Dus boven op een heuveltje pissig mijn fiets aan de kant gepleurt.

Mijn , op dat moment, zeeeeer geduldige wederhelft kwam even kijken: 'Versnelling blijft hangen. fiets nog een stukje door en hij springt goed.'

Amehoela.

Kyra wil ook eens mee.

Bij de volgende bocht ging het weer mis. De versnelling bleef zelfs doorschakelen terwijl ik er niets mee deed. En dit was alleen als ik de versnelling lichter zette.

Zwaarder was geen moeite.

De rest van de track lekker over de 'crossbaantjes' heen gehobbeld.

Onderweg nog  door honden geblokeerd, die mij aan zien komen, midden op het pad gaan staan en vervolgens vrolijk kwispelend langs me komen staan.

En wie ben ik dan om ze niet te aaien!

koetsjie koetsjie !

Vandeweek dus nog even met zn tweetjes naar de versnellingen kijken en deze afstellen anders kom ik nooit fatsoenlijk een heuvel op ookal schakel ik wel goed. Zeer frustrerend.

groetjes,

keanetje