vrijdag 16 mei 2014

Een weekje ziek

Vorige week vrijdag werd ik wakker en ging ik mezelf voorbereiden om met een klein groepje te gaan mountainbiken.

Ik voelde me al niet echt helemaal lekker maar ging toch mee om vervolgens na een half uur af te haken en als een malloot richting huis te fietsen.
mijn mopje :D

Eenmaal thuis even rustig op de bank gezeten en een paar keer heen en weer gelopen naar de wc.

Later op de dag ging het wel weer een beetje dus hop, lekker door de bossen struinen met de hond.
Fototoestel mee. Leuke momentjes vastgelegd.
Tot het begon te regenen.
We liepen met z'n tweetjes van grote boom naar grote boom in de hop droog te blijven, wat redelijk was gelukt als je na ging dat het echt ineens een kwartier lang met bakken uit viel en ik niet echt nat was geworden.
Toen het eenmaal droog was weer verder aan de wandel gegaan.

En na het avondeten begon het.
Ik kreeg koorts, steken in mijn hoofd, misselijk en het leek net alsof heel mijn keel dicht kwam te zitten.
 
Zaterdag was weer een werkdag dus ging ik bijtijds te bed in de hoop dat het minder zou zijn.

Maar nee.
Mijn wekker ging om 7:10 af. Ik ben nog gaan douchen en toen ik eenmaal beneden op de bank zat begonnen de steken weer.

Toch maar ziek gemeld. iets wat ik niet snel doe.
En het is maar goed ook. De steken in mijn hoofd werden erger, ik werd duizelig, misselijk en heel mijn neus zat dicht.
Zelfs spontane huilbuien kwamen voorbij, waarop ik naar mijn vriend keek en zei:'Waarom zit ik hier te janken... ik voel me helemaal niet zo dat ik moet janken DAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH.'

Dus ja ik werd een beetje gefrustreerd ervan en begon om van alles en nog wat te mopperen wat nog niet eens ergens op sloeg, waardoor ik aan het einde van de dag vriendlief mijn excuses voor heb aangeboden haha.
Kyra (mijn hond) is de gehele dag trouw bij mij blijven liggen en heeft me nauwlettend in de gaten zitten houden.

Zondag was nog steeds net zo ruk.

kiekje van vorige week.
Maandag was de stekende hoofdpijn weg maar ik voelde me nog steeds behoorlijk wollig in mijn hoofd.
En daarbij had ik vriendlief ook nog eens ziek gemaakt.

Dinsdag ben ik ondanks alles weer gewoon gaan werken want ik voelde me thuis nutteloos.
De paracetamol, keelsnoepjes en zakdoeken zaten mooi verdeeld over mijn werkbroek.

Klanten bellen en door de winkel omroepen was niet echt voor mijn heksenstem weggelegd.
Maar ik heb wel gewoon nog kassa gedraaid. erg druk was het toch niet.

Nu een paar dagen verder gaat het al weer beter.
Ik loop nog wel te snotteren en de energie is nog redelijk ver te zoeken maar we komen er wel weer bovenop ;)




Groetjes en een hoop gesnotter,
Keanetje

Geen opmerkingen:

Een reactie posten